Şizofreni, beyindeki kimyasal madelerin iletiminde bir bozukluk olması ve beyin yapısında bazı farklılıkların görülmesiyle ortaya çıkan bir beyin hastalığıdır. Hastalığın aktif (alevlenme) ve pasif (iyileşme) dönemleri vardır. Her ne kadar tedavi edilebilir olsa da bir çok hastada ise tamamen düzeltilemez. Kişinin hayat şartlarını ve kalitesini, çevreyle olan iletişimini çok zorlaştıran bir durumdur. Toplumda bilinenin aksine şizofren hastaları çevrelerine zarar vermez. Yani aniden saldırganlaşması söz konusu değildir.
Bu hastalık, toplumda çok sık konuşulan bir hastalık olmasa da oldukça yaygındır. Dünyada 60-65 milyon, ülkemizde ise 600 binden fazla şizofreni hastası vardır. Yani dünyada her yüz kişiden birinde şizofreni hastalığı görülür. Genelde 16-25 yaş arasında ortaya çıkar. Başlama yaşı ne kadar düşerse hem beyinde hem de kişilik üzerinde hasar o kadar fazlalaşır. Bu da hayatı daha da kötü bir hale getirir.
Yine toplumda bilinen bazı yanlışlıklar vardır. Şizofreni, bunama değildir. Ayrıca farklı zamanlarda farklı şekilde davranmak da her insanda olan normal bir davranış şeklidir.
Şizofreninin ortaya çıkışında birkaç faktör etkili olmaktadır. Beyinde bulunan sinir hücreleri birbirleriyle bağlantıldır. Bu bağlantı ile iletişim sağlanır. Bunun için de sinir hücrelerinin ucundan kimyasal maddeler (asetilkolin, serotonin, dopamin) salgılanır. Bu maddelerden dopaminin etkisiyle olan iletişimde bir bozukluk olması şizofreni nedenleri arasındadır. Şizofreni hastalarında bu bozukluk tespit edilmiştir. Bu bozulmayla hayal görme, konuşma ve davranışlarda farklılık görülür. Ayrıca bu hastalarda dopamin bazı bölgelerde fazla miktardadır.
Yapılan beyin görüntüleme yöntemleriyle de beyinde bazı farklılıklar göze çarpmaktadır. Beynin bazı bölümleri küçüktür. Beyindeki boşluklar daha da genişlemiştir. Bu yüzden şizofreni hastalarının plan yapması, karar vermesi, sorunları çözmesi güçleşir. Karşıdaki kişiyle ne konuşacağını bilemez.
Şizofreninin nedenleri arasında kalıtsal faktörler de gösterilmektedir. Yani ailesel bir geçiş söz konusudur. Her 10 şizofreni hastasının birinde, birinci dereceden yakın akrabalarında da bu hastalık görülmektedir. Yapılan araştırmalar, birden fazla genin, bu ailesel geçişte rol oynadığını göstermektedir. Annesi ya da babası şizofreni hastası olan bir çocuğun da şizofreni olma ihtimali %10-12 dir.
Şizofreniyi şiddetlenme dönemi ve iyileşme dönemi olarak ikiye ayırmıştır. Hastalık şiddetlenmeden önce hastada bazı belirtiler ortaya çıkmaktadır:
Bu belirtilerin hepsi bir hastada olmayabilir. Zaten her hastada farkllı belirtiler görülür. Fakat bir hastada görülen belirtiler, hastalığın diğer şiddetlenme dönemlerinde de aynıdır. Bu belirtiler gözlenirken sağlık ekibiyle görüşülüp, gereken önlemlerin alınmasıyla hastalığın aktif dönemi engellenir. Ancak yapılan tedaviyle düzelmeyen ya da tamamen ortadan kalkmayan belirtiler de vardır. Hastada sürekli görülür, artabilir ya da azalabilir. Kendi kendine sesler duymak, insanlara yaklaşmak istmemek, garip düşünceler içinde olmak, şüpheci olmak, bitkin ve halsiz bir ruh hali içinde olmak bu belirtiler arasında yer alır.
Şziofreni tedavisinde ilaç kullanımı ve psikoterapiler yer almaktadır. Tedavide kullanılan ilaçlar antipsikotik ilaçlardır. Uzun yıllardır kullanılmaktadır. Hastalığı tamamen ortadan kaldırmaz fakat belirtilerin önüne geçer, hastanın iş verimini arttırır. Kişinin günlük yaşama uyumu düzelir ve hastalığın tekrar ortaya çıkışı engellenir.
Son yıllarda atipik antipsikotikler de şizofreni tedavisinde kullanılmaktadır. Yan etkisi tehlikelidir. Çünkü kandaki beyaz hücrelerin sayısında ani olarak düşme gerçekleşebilir. Doktor kontrolünde ve düzenli olarak kullanılmalıdır. Fiyat olarak da diğer ilaçlara göre pahalıdır.
Hangi ilacın ne kadar dozda kullanılacağı hastanın durumuna ve görülen belirtilere göre değişmektedir. Bunun için deneme-yanılma yöntemi kullanılır. Bu ilaç tedavisi sonucu bazı hastalarda belirtiler hafifler fakat devam eder, bazı hastalarda hiç bir düzelme görülmez. Bir grup hastada ise küçük dozlarda bile şiddetli yan etkiler ortaya çıkmaktadır. Bu ilaçların etkisi ses duyma, hayal görme gibi belirtileri ortadan kaldırmasıdır. Bu ilaçlar bağımlılık yapmazlar. Hastalığın şiddetlendiği önemde dozlar arttırılmalıdır. İlacın kısa süre kullanılıp kesilmemesi gerekir. Düzenli doktor kontrolüyle hatalık kontrol altında tutulabilir.
Bir diğer tedavi yöntemi EKT denilen, elektro konvulziv tedavidir. Hala tartışmalı olan bir tedavi şeklidir. Başın 2 tarafına elektrotlar yerleştirilmektedir. Beyinde tekrar elektriksel dengenin sağlanması amaçlanıyor.
Yapılan grup tedavisi ise hastanın belirtilerle başa çıkması için gereklidir. İnsanlarla olan iletişimin arttırılması amaçlanır. Hastanın tanıştığı kişilerle nasıl konuşacağı, sohbet edeceği, sorunlarla nasıl başa çıkacağı, çözüm teknikleri anlatılır. Haftada bir kez yapılır. Ortalama 10 hasta katılır.
Öncelikle ilaçların düzenli ve zamanında alınması gerekir. İlaçlar kesinlikle aksatılmamalıdır. Sürekli doktor ve sağlık ekibiyle bağlantı halinde olmak gerekir.
Yeteri kadar uyumak şarttır. Hayatın belirli bir düzen içinde olması gerekir. Hergün aynı saatte yatıp aynı saatte uyanılmalıdır. Fazla uyumamak da önemlidir. Uykudan kazanılan zamanlar iyi değerlendirilmelidir.
Herkes gibi şizofreni hastası da gününe normal insanlar gibi devam etmelidir. Normal insanların yaptıklarını onlar da yapmalıdır. Yemek yeme, banyo yapma, temizlik gibi günlük aktivitelere devam edilmelidir.
Stresten uzak durulmalıdır. Zordur fakat yapılması gereklidir. Madde bağımlılığından, içkiden kaçınmak en iyisidir. Çünkü bu tür maddeler geçici rahatlık sağlar ve hastalığın iyileşme dönemlerini kısaltır. Şizofreni hastalarının çoğu sigara kullanmaktadır. Sigara ilaçların etkisini azaltır.
Arkadaşlarla, yakınlarla iletişimi koparmamak gerekir. Yapılan egzersizler, sporlar kişiyi oldukça rahatlatır. Her hafta düzenli şekilde yapılmasında fayda vardır. Her sabah yarım saat yürümek zor bir şey değildir. Bu yüzden spor alışkanlığı olamayan kişiler bu şekilde başlayabilir.
© 2011'den beri Sağlık.net Tüm Hakları Saklıdır. İçeriğin izinsiz kopyalanması ve kullanımı durumunda yasal işlem yapılabilir.
Merhaba. Ben Tuğçe. 21 yaşındayım. Küçükken kendi kendime konuşuyormuşum. Bu hala devam ediyor. Karşımda biri varmış gibi sorunlarımı anlatıyorum ve kendim çözüm buluyorum. Bunu yalnızlığıma yakınımda konuşacak bir insan olmamasına bağladım hep. İnsanlarla iletişimim iyi değil, sürekli bir hata yapacağım ya da rezil olacağım düşüncesi içerisindeyim. İçine kapanık, yalnızlıktan hoşlanan biriyim. Lise zamanımda benim de hayal kurup gerçekten yaşamışım gibi arkadaşlarıma anlattığım oldu ama artık aynı şeyleri yapmıyorum ama hayal kuruyorum hem de çok fazla. Çok çabuk sinirlenen biriyim. Saçma konulara bile abartı tepkiler verebiliyorum. Uyurken sesler duyuyorum mesela ayak sesleri ya da kapıların açılma kapanma sesleri gibi. Son iki haftadır uyku problemim var. Uykuya dalamıyorum, uyuyamıyorum. Uyuduğum zaman da uykumdan saat başı uyandığım oluyor. Geceleri kabus görüyorum. Güzdüzleri herhangi bir şey görmüyorum ama geceleri problemim çok oluyor. Son iki haftadır huzursuzum ve boşvermişlik hissi var. İlgisizlik duyuyorum, bir şey yapma isteğim yok. Aileme bu problemleri anlattım ama anlayıp yardımcı olma gibi bir girişimde bulunmadılar. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bana yardım eder misiniz?
17 yaşıma girmeme az kaldı. Sürekli yalan söylüyorum yalan olduğunu bildiğim halde onlara. Kendim de inanıyorum. Sağlıklı olduğumu biliyorum. Sürekli kendime hastalık çıkarıyorum. Sigaraya başladım 2 ay önce. Kalabalık ortamları sevmiyorum en ufak şeye sinirleniyorum ve ağlıyorum. Arkadaşlarım bu huyumu sevmiyor ve bana dikkat çekmeye çalışıyorsun diyorlar. Ailevi sorunlarım var. Sürekli telefonumdan müzik dinlemek istiyorum. Saatlerce tek başıma ağladıktan sonra annemlerin yanına geçtiğimde her şeye gülüyorum. Herkes gülsün diye salak salak hareketler yapıyorum. Bana yardımcı olun lütfen. Doktora gitmek istemiyorum. Aileme anlatmalarından korkuyorum. Kimsenin bana acımasını istemiyorum.
Tek kurtuluş yolu şüphesiz Allah ve onun kitabı Kur’an-ı Kerim’dir.
Abi benim de var. İşim, arkadaşım, param yok, annem de her gün bana sen tembelsin diyor. Çalışmadığım için fare gibi davranıyor. Çok zor, çeken bilir yine de şükür. Beteri var.
Hocam ben de çok hayalperestim. Yalnız kalmayı çok seviyorum. Topluma girince çok çabuk sıkılıyorum ve insanlardan çabuk etkileniyorum. Kendi kendime olmayan şeyleri hayal ediyorum ama arkadaşlarıma karşı öyle değilim. Onların yanında bayağı konuşan esprili biriyim. Derslerimde başarılıyım. Acaba şizofren miyim?
Sadece içe dönüksün o kadar. İçe dönük kişilikteki insanlar, yabancılarla iletişim kurmayı pek sevmez, sıklıkla yalnız kalmayı tercih eder. Sosyal ortamlarda bunalır, daralır. Bunlara rağmen yakın olduğu kişilerin yanında gayet enerjik ve rahat olabilirler. Sıklıkla asosyal olarak nitelendirilirler.
İyi günler. Ben 17 yaşındayım ve arkadaşımın şizofren olduğunu düşünüyorum ama doktora gitmek istemiyor. Nasıl ikna edebilirim?
Merhaba. Ben Bahar. Benim problemim ise çok aşırı derecede hayal kurmam ve kendi kendime konuşmam. Geceleri yatarken karşımda birinin olduğunu görmek.
Merhaba. Ben 11 yaşındayım. Bazen kapıdan bana bakan şeyler görüyorum ve daha çabuk sinirlenip ağlamaya başlıyorum. Her gün en az 10-15 dejavu görüyorum. Son zamanlarda çok mutsuz görünüyorum. Herkesten nefret etmeye başladım. Sizce ne yapmalıyım?
İyi günler. Ben 23 yaşındayım. Olmamış şeyleri, yaşamadığım şeyleri yaşamış gibi hayal edip çevremdeki insanlara anlatıyorum. Gelecekle ilgili hiç olmayacak şekilde hayal kuruyorum. Birinin kalbini kırdığım zaman haklı olsam dahi gidip özür diliyorum. Ne oluyor bana yardım edin.
Merhaba. Ben aşırı derecede hayal kuruyorum. Olmayanları olmuş olarak başkalarına anlatıyorum ve hayallerimde başka bir insanın içine giriyorum yani adım yine Pelin oluyor ama farklı hayatlar yaşıyorum. Bazen kızıl saçlı bazen sarı saçlı oluyorum bazen farklı ülkelerde yaşıyorum. Hayalimde farklı insanlarla tanışıyorum ama bazen de kendim olup gelecekte yaşayacaklarımı değiştirip onları hayalimde yaşıyor gibi oluyorum. Öyle ki artık derslerde bile hayal kuruyorum. Ailemde çok şükür bu hastalığa yakalanan yok ama kendimden şüphe ediyorum. Ayrıca hemen sinirlenip sinirlendiğim kişiye tuzak planları düşünüyorum kafamda ama hemen sonra sinirim geçiyor. Bir sürü fobim ve takıntım var. Mesela kırmızı ışık ya da karanlık. Kalın sesler.
Selamun Aleykum. Ben de şizofren hastasıyım. 3 yıl oldu bu hastalığa yakalanalı. Yaşım 25. Çok üzücü şeyler yaşadım. Duyduğum sesler beni abluka altına alıyor ama buna alıştım. 3 yıldır tedavi görüyorum. İlaçlar sayesinde kısmen sesler azaldı ama her şey sabretmek ve sevgiyle çözülüyor. Ailem ve arkadaşlarım bana bu konuda sevgi ve muhabbet konusunda çok yardımcı oluyorlar. Allah onları başımdan eksik etmesin. Bu rahatsızlığı olan bütün kaderdaşlarıma sesleniyorum. Rabbim bizim yardımcımız olsun, Allah’a emanet olun.
Arkadaşlar. 16 yaşındayım ve o kadar sık hayal kuruyorum ki hatta bazen en yakın arkadaşlarıma olmamış bir şeyi olmuş gibi söylüyorum. Bazen karşımda olmasını istediğim kişiyi sanki karşımdaymış gibi canlandırıp konuşuyorum ve artık çok çabuk sinirleniyorum. Ne yapmalıyım sizce?
Merhaba ben Dilek. 3 yıldır Bakırköy Ruh ve Sinir hastanesinde bipolar tedavisi görüyorum ama hiçbir şey değişmedi. Ben sinirlenince karşımdakini öldürmek istiyorum. Gözümden film şeritleri geçiyor. Yazılanların hepsi eksiksiz bende var ve daha fazlası babamı öldürmeye kalktım. Lütfen bana yardım edin.
Şizofren olduğumuzu anlamak için neler yapmalıyız? Psiyatriste mi başvuracağız? Ne yapacağız? Böyle kafamıza göre teşhis koyamayız ki. Ben de kendimden şüpheleniyorum ama diğer yorumlar bayağı uç noktalarda.
Sadece sesler duyuyorum. Bir de yerimde duramıyorum. Bu durum geçer mi? Bilgi almak istiyorum.
Ben yalnız kaldığım zamanlar o an yanımda olmasını veya konuşmak istediğim kişiyi karşımda hayal edip onunla konuşuyorum. Karşımdaki hayalin sadece bir hayalden ibaret olduğunu biliyorum fakat kendimi buna o kadar kaptırıyorum ki gerçeklikten kopuyorum. Bazen bunu saatlerce yapıp bu hayalle sohbet ediyorum. Yukarıdaki belirtilerin çoğu bende var. Özellikle hijyen eksikliği, yalnız kalma isteği, asosyalleşme, donuk bakışlar, tedirginlik, depresyon, intihar isteği, çabuk sinirlenme gibi. Yine yalnız kaldığımda bazen olmasını istediğim veya olabilecek olayları bazen de doğaüstü güçlerim olduğunu bir tiyayro sahnesi gibi oynuyorum. Ve bunu yaparken yine gerçeklikten kopuyorum. Aileme bir şey söyleyemiyorum. Sizce ne yapabilirim?
Ben 17 yaşımda lisede bu hastalığa yakalandım ve hemen tedaviye başladım ama çok kötü bir durumdayım. Annem babam ayrı ve ayrıca babam da şizofreni hastasıydı. Şu an 19 yaşındayım en yakın arkadaşımı trafik kazasında kaybettim. Artık tek yaşıyorum. Allah yardımcım olsun ne diyeyim başka.
Hocam benim kızım 25 yaşında. 4 ay önce bana “Beni üniversite hocaları kayıt altına alıyorlar dinliyorlar.” dedi. Ondan sonra perdeleri örtmeye, kapıları kapatmaya ve iyice içine kapanık bir hal almaya başladı. Şimdi ise 3 günden beri yemek yemiyor. Boş boş bir yere bakıyor. Bir şey sorduğumda sanane diyor. Uyandırmasam öğlen 2’ye, 3’e kadar bazen de günün çoğunu yatarak ve uyuyarak geçiriyor. Doktora götüreyim diyorum ikna olmuyor. Sınavın yaklaşıyor dediğimde sanane diyor. Yanına yaklaşmak istediğimde uzak dur benden diyor. Önceden benim yanımdan ayrılmazdı, severdi beni. Şimdi üzülsem de hiç umrumda değil. Kendine bakım konusunda da her şeyi boşverdi. Banyo filan yapmıyor. Kuran ve dini şeyler okuyor. Sizce şizofren mi? Önceden böyle şeyler yoktu. Yalvarıyorum beni bilgilendirir misiniz?
Bende de vardı ve mutlaka psikoloğa gitmeniz gerek. Ben 1 sene çok rahatsız idim. Çok vesvese gelirdi depresyona girdikten sonra aynı Ahmet beyin kızı gibi. Allah yardımcınız olsun. Acil şifalar dilerim kardeşim.
Abicim kızınızın yaşadığının aynısını ben yaşadım. Hemen psikiyatriye götürmeniz lazım. Erken tedavi erken sonuç verir. Allah yardımcınız olsun.
Ben 19 yaşındayım. Adım Seda. Yaklaşık 6-7 aydır kendi kendime olmayan olayları olmuş gibi beynimde kurgulayıp insanlara anlatıyorum. Çok çabuk sinirleniyorum. Hiç olmadık anlarda ortada hiç birşey yokken yanımdaki insanları öldürme planları yapıyorum. Bazen öldürüyorum, o anı yaşıyorum. Olanları görüyorum. Sürekli yalnız kalmak istiyorum. Sürekli herşeye ağlıyorum ve sesler duyuyorum. Sanki birşeyler beni yönlendiriyor gibi ve her anı yeniden yaşıyorum gibi bişey oluyor. Ne olur bana neler oldugunu söyler misiniz?
Merhaba. Bende bazı değişiklikler olduğunu fark ediyorum. 1.5 yıl önce babam öldü yani intihar etti ve bu olay olduğundan beri hep kendi kendime hayaller kurup yalnızken canlandırıyorum. Her zaman aynaya bakıp ya ağlıyor ya da gülüyorum. Mesela durduk yere eğer bir şey aklıma geldiyse gözlerimi açıyorum dudaklarımla pişmanlığımı yansıtıyorum ama normal insan gibi değil ve sinirli oluyorum. Annemle aram çok kötü. Benim kötülüğümü istiyormuş gibi düşünüyorum. İnsanlarla da iletişim kuramıyorum. Hiçbir ters sözü affetmiyorum acaba şizofreni miyim? Lütfen cevap verirseniz sevinirim.
Merhaba. Bende de çoğu belirtiler mevcut. Lisede başladı diyebilirim. Lisede hayaller ve insanlar görmeye başladım. Bir süre sonra sakinleştim ve korkan bir insan oldum. 26-27 yaşlarımda tekrar hayaller görmeye başladım. Sanki biri beni takip ediyor ve yanımda fısıltıyla konuşuyor. Şimdi 29 yaşındayım ve bu sefer değişik şekillerde olmaya başladı. Hayal kurar gibi yolda giderken biri beni takip ediyormuş gibi ya da araba bana bana vuracakmış gibi hissediyorum. Tellerin yanından geçerken yanağım yırtılıyormuş gibi oluyor ve canım acımış gibi hissediyorum. Ne yapmam lazım?
Ben geceleri çok korkuyorum. Üstüme ağırlık çöküyor ve yatamıyorum. Acaba ben de şizofren miyim?
Benim durumum çok değişik. Ben de anlayamadım ne olduğunu. Bundan birkaç ay önce başladı ben ilk sevgilimin yanında başka isimler söyleme başladım ama size yemin ederim ben söylemiyorum insan ağzından çıkanı bilmez mi? Nusret diyormuşum durduk yere konuşurken Onur diyormuşum ilk başta ona inanmadım sonra evde anneme durduk yere anne diye sesleniyormuşum. Bunun bir hastalıkla alakası var mı? Yoksa umursanmayacak bir şey mi? Sadece korkuyorum.
Merhaba. Ben Hümeyra 16 yaşındayım. Ben çok hayalperestim. Durmadan hoşlandığım çocuk hakkında hayal kuruyorum. Bazen de rüya görmüş gibi arkadaşlarıma anlatıyorum. En ufak şeylere sinirleniyorum ve kardeşlerime zarar veriyorum. Kendimi kontrol edemiyorum. Herhangi bir olaya çabucak sinirleniyorum. Akşamları yolda yürürken arkamdan sanki biri geliyor ve bana zarar verecekmiş gibi hissediyorum. Genelde hep odamda yalnız başıma kalmak istiyorum. Bazen arkadaşlarımla dolaşırken onlardan ayrılıp yalnız kalacağım bir yere gidiyorum. Onlarla çok sık kavga ediyorum. Bazen bana ne istiyorsan onu yap deyip yanımdan ayrılıyorlar. Sigaraya başladım. Ailemle çok sık tartışıyoruz ve herkesten nefret eder oldum. Kendimi öldürmek veyahut başlarını öldürmek istiyorum. Şizofren miyim ben? Eğer biliyorsanız lütfen yardım edin.
Biliyor musun? Aynılarını ben de yaşıyorum ve sürekli yalnız kalmak istiyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Bu belirtilerin hepsi olunca mı? Yoksa 2 ya da 3 tanesi olunca mı şizofreni olduğumuz belli oluyor? 1 tanesi olsa da şizofreni teşhisi konuluyor mu?
Şizofren bir arkadaşım var. Takip edildiğini ve karısının onu aldattığını düşünüyor.Birileri ailesine zarar verecek diye korkuyor. Haplarını kullanmıyor. Nasıl ikna edebilirim? Kimseye güvenmiyor.
Merhaba. Eski erkek arkadaşımda yukarıdaki belirtilerin hepsi var. Bunun yanı sıra olmayan bir şeyi olmuş gibi algılıyor ve bunu anlatırken gerçekten olmuşcasına kendini inandırıyor. Birkaç kez yakaladım. Şu an hiç bir şekilde konuşmuyoruz ama onu bu hastalıktan kurtarmak istiyorum. Nasıl yaklaşmalıyım? Ne yapmalıyım? Lütfen yardımcı olun çok çaresizim.
Olmayan bir şeyi olmuş gibi algılıyorum. Bu şizofrenik bir durum mudur?
Gerçek mi hayal mi nasıl anlıyorsun? Ben bu konuda biraz sıkıntı yaşıyorum, anlayamıyorum.
İyi günler hocam yıkanmak bana çok zor geliyo küçükken boğulma tehlikesi atlattığım içinmi bilmiyorum ama deniz veya akarsuda hiç korkusuz girip yüzerim bu konudan ayrıca insanlardan uzağım fazla konuşmam samimi olmam ailemle bile yolda yürürken karşımdan gelen herkes benim için bir tehdit unsurudur sanki yenilmesi gereken bir düşman gibi bazen sevmediğim bi insanla selamlaşmam bile beni sıkıntıya üzüntüye türlü türlü strese ve kuruntuya sokar insanlarla tanışmak muhabbet etmek istemiyorum bunun sosyal hayatımı nasıl etkilediğini tahmin edersiniz çok nadir etrafımdaki insanlar benden bi ricada bulunur çünkü sinirlenirim ters bişeyler yaparım ailemin babamın bile bir lafı beni çileden çıkarıp sinirlendirmeye yeter uzun zamandır doğup büyüdüğüm yerden eşimden dostumdan ayrılıp beni kimsenin tanımadığı bir yere göçüp gitmeyi düşünüyorum maddi imkanım olsa belki şimdi çoktan yapmıştım bu dediğimi ama gittiğim yerdede aynı sorunların beni terketmeyeceğini biliyorum hatta arkamda düşünecek kimse olmazsa daha çok zarar verip daha vahim olaylara sebep olabileceğimdende korkuyorum evet hocam dediğim gibi birde korkuyorum korkuda beni hiç terk etmiyor yalnız başıma kıra tepeye gittiğim zamanlarda etrafta poşet hışırtısına bile sanki onu bir yılan hışırdatıyomuşta gelip beni sokacakmış gibi bir hisse kapılıyorum şimdi hocam benim sıkıntım nedir yardımcı olabilirmisiniz?
17 yaşındayım. İnsan ortamına giremiyorum. Çünkü insanlardan nefret ediyorum ve korkuyorum da. Duygularımı asla kimseye göstermem çünkü bu bana acizlik gibi geliyor. Yalnız kalmayı çok seviyorum. Hiç konuşmuyorum. Kendi kendime de konuşmam. Etrafımdakilere ben yokmuşum hissi veririm ve yalnız iken ortam bozulduğunda acayip sinirleniyorum. Psikopat oldum çıktım. Yani bunu ben bile tarif edemiyorum. Daha ne deyim.
Merhaba ben İrem. Ben çok hayal kurarım. Yaşanan veya yaşanmayan olayları kendi kendime canlandıran biriyim. Gece yatağa yattığımda tavana bakar bir sürü hayal kurarım. Bazen içimde çok büyük bir korku olur. Halisünasyon gördüğüm de olur ve genelde bunları gördüğümde donakalırım, titrerim. İçime kapanık biriyim ama derslerimde çok başarılıyım.Aklım yerinde ama bazı belirtiler var. Şüpheci bir insan olabiliyorum ama bazı kişilere karşı oluyor. Lütfen yardım edin şizofreni olabilir miyim? Korkuyorum eğer öyle isem söyleyin ki tedbir alayım. Şimdiden teşekkür ederim.
17 yaşındayım. Önceleri kendi kendime konuşmalarım, saçmalamalarım vardı ama şimdi gittikçe ciddiye almaya başladım. Sesler ve bir hayali arkadaş görmeye başladım. Aileme başta demedim ama ciddiye gittiğini anlayınca söyledim. Ailem beni birkaç yere götürdü dualar ettim. Psikolojik olarak hasta mıyım değil miyim bilmiyorum bu da beni sinir ediyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Çok sıkıldım hem de bu yaşımda. Artık hayali arkadaşım beni sinir etmeye başlayınca bağırıp çağırmaya başlıyorum. Ondan sonra da bir baygınlık geçiriyorum. Benimle uğraşmaktan sıkıldı çevremdekiler. Allah yardımcı olsun benim gibi olanlardan.
Ben 14 yaşındayım benim de bir hayali arkadaşım var. iki kişi ile konuşuyorum ama bir çok kişi görüyor ve sesler duyuyorum. Dalıyorum. Hayali arkadaşımı çok seviyorum ama toplum ortasında konuşmam halk tarafından tepki oluyor. Ailem haberdar ama beynim sürekli yanıyor. Başım dönüyor, ağrıyor. İçki ve sigara gibi şeyler ile kendime zarar vermekten zevk alır hale geldim. Hiç arkadaşım yok. Sinirli bir insan oldum. Allah benim gibilerin yardımcısı olsun.
Yaşım 41 ve 20 seneye yakındır psikiyatrik tedavi görüyorum. Doktorum açıktan söylemedi ama şizofren olduğumu düşünüyorum. Hastalığın ilk zamanlarında çok kötü durumdaydım. Yıllar geçti ilaçlarımı hep düzenli kullandım. Şimdilerde gayet iyi durumdayım. Hala ilaç kullanıyorum. Ataklar oldukça azaldı. Allah tüm psikiyatri hastalarına acil şifalar versin. Zor bir süreç yaşayan bilir.
Belirtilerin aynısı var ve son 1 aydır daha çok yanlız kaldım. Ailem ise sınavlarımdan dolayı sanıyor bu bendeki sessizliği. Zaten çok küçükken fazlasıyla ilaç kullandım. Tabii o zamanlar pek böyle değildim. İnternetten bir test yaptım. Paranoid şizofreni sonucu çıktı. Merak ettim araştırdım ve belirtiler hareketler aynı. Artık kendi dediğime uydurduklarıma inanmak istemiyorum. Yolda yürüyemiyorum sanki biri arkadan gelip zarar verecekmiş gibi hissediyorum. Aileme diyemiyorum. Lütfen sizler yardım edin.
Hiçbir şeyi gizleme. Doktora yaşadığın her şeyi açıkça anlat ki doğru ilaç ve tedavi ile iyileşme olasılığını yükselt. Bir şeyleri gizlersen doğru tedavi uygulanma şansını azaltırsın ve ataklar artar. Allah yardımcın olsun.
Canım lütfen ailenden saklama bir an önce onlara söyle ve iyi bir doktora git. Benim ablam aynı senin gibi üniversite sınavlarına hazırlanırken ortaya çıktı bu hastalık ama korkma iyi bir tedaviyle hiç bir şeyin kalmaz. Normal hayatına devam edersin. Ablam da ilaçlarını alıyor kontrollerine gidiyoruz ve çok şükür iyi. Çekinecek hiç birşey yok. Doktorlar hep bu hastalığı tansiyon, şeker hastalığı gibi görüceksiniz diyorlar. O yüzden kimseden çekinme hemen ailenle paylaş. Erken teşhis her şeyden önemli. Ablam bize söylemekte geçikti. Bayağı ilerlemişti. Sen bu hataya düşme.
Arkadaşım internetten yaptığın test ile hastalığı nasıl bağdaştırdın? Birçok şeyin belirtisi aynı olabilir. Belirtiye aldanarak sakın bende bu var falan deme. Git doktora nörolojiye veya psikoloğa bilimsel yolla açıklasınlar. Bak mesela yüzünün kızarması da türlü türlü sebeplerden olabilir. Sen kendi düşüncene göre bunu hastalık kategorisine sokabilirsin, güneş çarpmasının belirtisi de kızarıklık, alkol aldıktan sonra da yüzünde kızarıklık oluşur, gripsindir ateşle de yüzün kızarır, cilt kanseri olup yine kızarabilir. Bu senin elinde olan bir şey. En iyisi git için içini yiyeceğine bilimsel olarak sana her şeyi açıklasınlar.
Ruhsal hastalıkların en iyi tedavisi maneviyattır. Kendinize hedef belirleyin, amaçlanın. Hedefi olmayan boşluğa düşer. Her an size nefes aldıran Allah’ı unutmayın.
Benim bir arkadaşım var. Akşamları nöbet geçiriyor, uyaniyor kendine zarar vermek istiyor ya da ağlıyor. Tutmakta ailesi zorlanıyor. O kadar araştırdım hiçbir şey bulamadım. Yardımcı olur musunuz?
Namaz kılın. Felak-Nas surelerini okuyun. Sigara ve alkol kullanmayın.
Belirtilerin hepsi bende mevcut. Sürekli bir hayal dünyasındayım. Genelde teması korku, eksiklik ve ezilmişlik ile utanç olan olayları kafamda canlandırıyorum. Ufacık şeylerden büyük anlamlar çıkarıyorum kuruntu yapmak en büyük yeteneğim diyebilirim. Etrafımdaki tüm insanlar bana zarar verip cezalandırmak istiyor gibi şüpheleniyorum. Her şeyi kötüye yoruyor, yolda yürürken bile sanki bana araba çarpacak ya da yoldan geçen biri saldıracak bana zarar verecek gibi her an tetikteyim. Hiç arkadaşım kalmadı diyebilirim. Dakikalarca bir yere bakakalıyorum. İnsanlar yanlış anlıyor. Mutlu günüm kalmadı özgüven sıfır. İnsanlar beni anlamıyor. Yaşım 22 ve büyüdükçe sorunlar da büyüyor. Çok şükür diyorum halime sadece Allah’a dua edip sığınıyorum. Allah her şeyi bilen, gören merhameti ve şefkati sonsuzdur. Belki de benim dünyadaki sınavım budur. Allah sonumu hayır etsin.
Allah yardımcın olsun kardeşim. Allah’a sığınman takdire şayan. Ayrıca şüphelerinin yersiz olduğunu bilmen seni sakinleştirebilecek önemli bi artı. Hepimizin sınavları var bu dünyada. Nas, Felak, Ayetel kürsi ve Bakara suresinin son iki ayetlerini oku. Ayrıca mutlaka doktora görün. Gereken tıbbi ve psikolojik yardımları almalısın. Değerli kardeşim Allah tüm hastalıklarımıza şifa versin.
Ben kendimin şizofreni oldugumu dusunuyorum. Bazen kendi kendime bi olay hayal ediyorum. Çevremdeki insanlari farkedene kadar o hayalin içinde kendi kendime konuşuyorum. Bu tür olaylarımı da kimseye anlatmıyorum. Çünkü benimle dalga geçeceklerini düşünüyorum daha doğrusu inanmayacaklarını ve saçmaladığımı söyleyeceklerini düşünüyorum. Bazen çok etkilendiğim dizi, kitap vb. şeyler oluyor. Tek başıma kaldığımda o olayı kendi kendime canlandırıyorum. Hatta bazen tek başıma kalmak için ablamı odadan kovuyorum. Bazen de tek kaldığımda hoşlandığım erkekle olan hayallerimi gerçekmiş gibi kendi kendime canlandırıyorum. Hatta bazen o kadar gerçekmiş gibi hissediyorum ki hoşlandığım erkekle olan hayallerimi gerçekmiş gibi kendi kendime canlandırıyorum. Bazen o kadar gerçekmiş gibi hissediyorum ki arkadaşlarıma rüyam olarak anlatıyorum. Kendimdeki bu belirtiler yüzünden şizofren olduğumu düşünüyorum. Bunu da çevremdeki kimse bilmiyor. Ne yapabilirim?
Arkadaşımda sizofren başlangıcı olduğunu düşünüyorum. Kendine güven duygusunu kaybetmiş ve eskiyle şimdiki zamanı karşılaştırıp duruyor.Asla eskisi gibi olamayacağından bahsediyor ve bazen ders çalışırken bir anda kendini televizyon izlerken buluyor. Ona beraber ders çalışmayı teklif ettiğimde soruyu çözmesi için onu zorluyorum fakat başını iki yana sallayıp yapmıyor kalemi tutması için eline veriyorum ama tutmuyor ya da ona bu sorunun cevabı ne diye sorduğumda cevap vermiyor ki verdiğinde de birden değişik davranıp farklı tepkiler gösteriyor(titreme gibi). Kendini sıkıp soruyu cözmüyor ve sadece başını sallamakla yetiniyor arada dalıp gidiyor. Tuhaf davranıyor bazı hareketlerinden korkuyorum onu zorladığım için bana zarar vermek istiyormuş gibi hissediyorum. Bunun hastalık ya da herhangi bir şey olduğundan emin değilim. Gelip geçici bir şey oduğunu düşünüp durmuştum. Ama bu bir haftadır devam ediyor va daha da kötüye gidiyor. İçinden kendi kendine konuşuyor ve kendi kararlarına uymayıp içinde farklı birinin olduğunu söylüyor. Sürekli onu anlamadığımdan bahsedip duruyor. Ne yapmalıyım? Aileside bu durum karşısında ne yapacağını bilmiyor.
Bende belirtilerin hepsi var. 19 yaşındayım yaklaşık 4 yıl alkol ve sigara kullandım. Bir anda ikisini de bıraktım. Bu yüzden mi oluyor bunlar? Yoksa şizofreni başlangıcı mı var bende?
Merhaba, bazen biri adımı seslendiğini duyuyorum ama etrafa bakıyorum kimse yok. Bazen kulağıma garip kelimeler fısıldıyor çok korkuyorum. Geçen gün bir kadın yolun karşısında duruyordu. Önünden araba geçtiğinde o yoktu. Orada bunları kimseye anlatamıyorum. Çok korkuyorum lütfen yardım edin!
Benim yakın arkadaşım kendisinde şizofreni hastalığının başlangıcı olduğunu söyledi. Yanımdayken hareketleri birden değişiyor, çocuk gibi davranıp saçma sesler çıkarıyor. 6 yaşında çocuk haline bürünüyor, bazen bana zarar veriyor. Durduk yere çocukça bir şekilde konuşarak bana vuruyor. Halüsinasyon görüp görmediğini bilmiyorum bu konuyu açmamı bile istemiyor ama bazen yanımdayken “Efendim ? Bir şey mi dedin” diyor. Halbuki hiçbir şey demiyorum. Bu kendi kendine ses duymalarını normal karşılıyorum. Bunun tedavisi var mı? Kurtulma gibi bir şansı var mı? Araştırmadığım site, okumadığım yazı kalmadı. Onu hastaneye götürmeye de ikna edemiyorum. İlaç da kullanmıyor. Onun adına endişeleniyorum. Bir bilgisi olan varsa sorularıma cevap verebilir mi? Lütfen.
Hocam benim seçmeli derslerimizin birlikte olduğu bir arkadaşım var. Onu dikkatlice izledim ve sürekli uzun süreli bir yere odaklanıyor. Sonra sanki yanında biri varmış gibi yanındaki kişiye bir şeyler anlatıyor kendi kendine konuşuyor. Zaten çocuk sorunlu ama ne hastası bilmiyorum. Bu konu çok dikkatimi çekti ve araştırıyorum bu hastalığı. Sizce şizofreni hastası mıdır?
Olmadık bir yerde aşık olduğum çocuğu görüyorum ve biri bana seslenene kadar ya da dürtene kadar da görüntü hiç gitmiyor. Bunun sevdiğimi çok düşünmekten kaynaklandığını düşünüyorum. Hocam yardım edin.
Ben birisi tarafından izlendiğim hissine kapılıyorum. Hatta sırf bu yüzden yerli yersiz utanmalarım baş gösteriyor. Odamda tek başımayken başıma güzel bir şey geldiyse kendi kendime sevindiğimde sanki bana bakan kişi bana alayla bakıyor gibi geliyor ve bu duygudan kurtulamıyorum.
Son bir iki haftadır sol kulağımın arkasından kısık bir ses adımı fısıldıyor fakat arkamı dönüp baktığımda kimsenin olmadığını görüyorum. İçimde hep kendi kendime konuşurum. Yakın arkadaşlarımın bile benim hakkımda kötü düşündüklerini düşünür oldum. Fazla hayal kurmaya, hiç konuşmamaya, arkadaşlarımdan uzak kalma isteğim var. Hayattan uzaklaştım diyebilirim, çok ilgisiz olmaya başladım. Kendimi çok yorgun hissediyorum. Sigara içmeye başladım. Bunlar şizofren belirtisi olabilir mi? Bilgilendirirseniz çok sevinirim. Teşekkürler.
Hocam günlük hayatımda sakın bir kişiliğe sahibim. Yalnız küçük şeylerden nem kapıp çabuk sinirlenen biriyim. 5 dakikaya sakinleşiyorum ama sevdiklerimin ya kalbini kırmış oluyorum ya da maddi anlamda çevreye zarar veriyorum. Bu durumdan kendim de rahatsız olmaya başladım. Kimseyi üzmek kalp kırmak istemiyorum. Bu duruma yardımcı olursanız sevinirim.
Benim babaannem ve amcam şifozren. Ben de küçük şeylere kafayı çok takar çok kuruntu yaparım. Sizce ne yapmalıyım?
Kendi kendime sesler duyuyorum. Korkuyorum aynalardan ve karanlıklardan. İçimden bir ses yapma bunu diyor. Sanki yanımda biri var ve beni izliyor. Kalabalıkta ne yapacağımı bilmiyorum. Şizofren miyim?
Sevgili Nur; kesinlikle bir uzman hekime başvurmalısın. Kesinlikle hastalığın ilerlemiş seviyede ve bu senin hayatını ciddi şekilde etkiler. Acil şifalar diliyorum sana.
15 yaşındayım insanların sürekli hakkımda konuştuğunu düşünüyorum korkuyorum. Sürekli biri beni izliyormuş gibi hissediyorum dikkatimi toplayamiyorum. Sürekli bir kaçış icerisindeyim. Yalnız kalmak istesem de yalnız kalınca korkuyorum. Eskiden sık sık burnuma gelen bir koku vardı ama yalnızken olurdu. Şimdi insanların içindeyken bu koku beni rahatsız ediyor. Bazen insanlara bakınca farklı şeyler görüyorum. Bazen birşey görüyorum bir anda kayboluyor, bazen benimle konuşuyor bana fisildiyor. Eskiden bu kadar sık olmazdı bunu farklı birşey saniyordum ama bi arkadaşım bana pskiyatris önerdi. Ben deli değilim sadece araştırıyorum. Lütfen biri bana yardım etsin. Yaşam enerjim emiliyor sanki.
Öncelikle sakin olun. Bunu fark etmeniz iyi olmuş. Acilen bir psikiyatriste başvurmanızı öneririm. Korkmayın erken tehşisle hiçbir sorun olmayacak ve iyileşmeniz kolay olacaktır. Geçmiş olsun.
Sadece deliler gitmez psikiyatriste. O yüzden bence kesinlikle yardım alıp gitmelisin. Hem kendini iyi hissetmene de sebep olur.
Hocam paylaşımınız için teşekkürler.